Column wethouder Pauline Joosten - Wat als je brein je echt in de steek laat?
Geplaatst: 26-9-2023
Op mijn bureau ligt elke dag een lijstje. Dwars door mijn agenda met geplande afspraken heen wil ik mensen bellen, een vraag uitzetten, een bezoek in laten plannen in een agenda die eigenlijk al vol is. Dat lijstje heb ik nodig, voor het geval ik toch iets essentieels vergeet. Of omdat het er anders niet van komt.
Laatst was ik op een bijeenkomst die, zoals elke bijeenkomst, begint met een aantal stevige handdrukken. Ik stel mezelf voor en soms is de reactie dan: “Ja, we hebben elkaar recent online gesproken”.
Oeps. Ik betrap mezelf er op dat ik sommige gezichten niet 1-2-3 kan plaatsen. Gelukkig zegt dat meer over de vele afspraken dan over mijn brein, want al snel weet ik dan weer waar ik iemand eerder heb ontmoet en waar we in een proces zijn. Maar wat als je brein je echt in de steek laat? Wat als de keiharde diagnose een vorm van dementie is? Hoe gaat je leven er dan uitzien? Het aantal Nederlanders met dementie neemt de komende jaren explosief toe, van 290.000 nu naar ruim 620.000 in 2050.
Ook in Moerdijk, waar het aantal inwoners met dementie naar schatting toeneemt met 227%, van 660 mensen in 2020 naar 1.500 in 2050. Niets doen is voor mij dan ook geen optie. In Klundert wordt al gewerkt met een nieuwe vorm van ondersteuning voor mensen met dementie, de Sociale Benadering Dementie (SBD). Het doel van integratie van SBD en het reguliere aanbod is om zorg en ondersteuning zo optimaal mogelijk en drempelloos te organiseren. Hoewel het nog een experiment is, zie ik prachtige resultaten in Klundert. Dat we daarmee ook nog eens landelijk een koploper zijn is mooi, maar niet een doel op zich. Ik sta er dan ook 100% achter om dit concept in goede samenwerking met onze (zorg)partners te optimaliseren en verder in Moerdijk uit te rollen.
Het is ook prachtig dat er vorige week op Wereld Alzheimer Dag weer activiteiten werden georganiseerd in onze gemeente, om ons allemaal bewust te maken van wat dementie is. Toch wilde ik graag nog iets extra’s doen in het kader van Wereld Alzheimer Dag. Door mijn achtergrond in muziek weet ik wat muziek met mensen doet. Muziek is wat mij betreft een vorm van muzikale zorg. Het maakt emoties los en roept vaak oude herinneringen op, ook bij mensen met dementie. Juist omdat muziek één van de weinige mogelijkheden is om iemand met vergevorderde dementie nog te kunnen bereiken, is het een ideaal middel voor de dagbesteding. Ik kan tot tranen geroerd zijn als ik zie hoe mensen die volledig in zichzelf gekeerd zijn, bereikt worden met een liedje. We gaan dus ook nog een muzikale groet bezorgen bij een aantal woonzorgcentra waar mensen met dementie wonen. U gaat er vast en zeker meer over horen.
Spontaan iets extra’s doen; mijn team is er inmiddels aan gewend om ook een lijstje op het bureau te hebben. Omdat ‘de wethouder’ weer iets heeft bedacht wat niet op de strakke planning staat. En dat klinkt als muziek in mijn oren.